در زمینه تحولات در آسیای اسلامی، مطالعات مراکز شهری  و جوامع مهاجر می‌تواند بینش‌های مهم تحقیقی را در مورد هویت‌هایی فرا فرقه‌ای و ملی ارائه دهد که در حفاظت از میراث فرهنگی نقش برجسته ی را پیشکش میکند. با این حال، به طور گسترده پذیرفته شده است که درگیری ها و مهاجرت های گسترده  اقلیت ها و مسلمانان در قرن گذشته، منجر به «سیاسی زدایی» شده است.

انستیتوت مطالعات استراتژیک افغانستان  پروژه جدید تحقیقی  میراث فرهنگی  خودرا تحت عنوان «زندگی پس ازمرگ در آسیای شهری مسلمان: تصورات بدیل جامعه و سیاست فرقه ای»  با همکاری دانشگاه ساسکس (دانشکده مطالعات جهانی و مرکز آسیای ساسکس)، دانشگاه کپنهاگ ( بخش مطالعات فرهنگی و منطقه ای)  و دانشگاه کمبریج (دانشکده مطالعات آسیایی و خاورمیانه و مرکز مطالعات اسلامی شاهزاده الولید بن طلال) را آغاز نموده است.

درباره پروژه:

 درگیری ها و مهاجرت های گسترده  اقلیت ها و مسلمانان در قرن گذشته، منجر به «وطن زدایی» از شهرهای مسلمان آسیا شده است، ما همچنین شاهد بودیم که روابط بین ادیان دردیاسپورا و توسل به میراث شهری مشترک در واقع تداوم دارد، اما اغلب به رسمیت شناخته نشده است. حضور تاریخی اقلیت های قومی-مذهبی در مراکز شهری اسلامی آسیا نیز منبعی برای فعالیت فکری، بحث های سیاسی و فرهنگی در منطقه است. حضور بازیگران بانفوذ - بازرگانان، روشنفکران، هنرمندان و سیاستمداران - هم تصورات مدرن از دولت-ملت سکولار و هم مفاهیم فرقه ای فرهنگ و سیاست را به چالش می کشد. اساس فرهنگی چنین تصورات را اغلب در تصورات تاریخی و فرهنگی شهرهای آسیا می توان یافت که توسط بازیگران ملی و بین المللی به عنوان مکان های «میراث فرهنگی» «نام برده » شده اند.

تمرکز این تحقیق بر چهار شهر است: هرات، کابل، حلب و بخارا. این پژوهش  تجربیات اقلیت های قومی-مذهبی و مییزانی که تا چی اندازه مراکز بزرگ شهری در آسیای اسلامی همچنان منبع قوی  هویت برای جمعیت مسلمان شهرها باقی مانده است ، را بررسی نموده و  یافته های تجربی، تجزیه و تحلیل های جدیدی از میراث مسلمانان آسیای در زندگی شهری در زمینه مهاجرت و درگیری ارائه خواهند کرد. این تحقیق نشان خواهد که تا چه حد این شهرها از مرزهای مذهبی، فرقه‌ای، ملی و قومی فراتر می‌روند.

این  تحقیق میتواند تاثیرات موثری در تغیر پالیسی و سیاست میراث شهری و تحول  جدیدی در افکارعمومی از آسیای اسلامی ایجاد خواهد کرد.

 این پروژه در جنوری ۲۰۲۲ رسما  آغاز شد و از طرف  شورای تحقیقات هنر و علوم انسانی - AHRC تأمین مالی می شود.

 اهدف:

۱. به جای تمرکز بر کاهش تنوع مراکز شهرهای اسلامی آسیای، زندگی  گذشته گان آنها را بررسی خواهیم کرد. ما با به کار بردن اصطلاح «آخرت» به دنبال جلب توجه به اهمیت مداوم میراث فرهنگی مراکز شهری در مکان‌های دیگر و در میان جوامعی هستیم که «نام» آنها را با محل سکونت گذشته در شهرهای خاص مشخص می‌کند. این پروژه به دنبال مستندسازی تنوع در مراکز شهرهای منتخب که همچنان منبع قوی هویتی هستند ، است تا  که علت چنین تنوعی را بررسی  و تحلیل کند.

۲. تمرکز برتنوع  فرهنگی، جغرافیایی و سیاسی  شهرهای که در حفظ  تنوع  فرهنگ  نقش دارند. این بخش تحقیق  برمطالعات قوم نگاری و تعامل با جمعیت اکثریت مسلمان شهرها تمرکز خواهد کرد. از جمله دسته‌های کلیدی بازیگران – تاجران، روشنفکران، هنرمندان و سیاستمداران  است که در ترویج گفتمان‌های میراث شهری فعال هستند.