کنفرانس پسااسلام‌گرایی: روندهای مفهومی، اجتماعی، سیاسی و چارچوب سیاستگذاری
به تاریخ ۵ میزان ۱۴۰۳، انستیتوت مطالعات استراتژیک افغانستان، کنفرانس پسااسلام‌گرایی را در دانشگاه جورج واشنگتن برگزار کرد. این کنفرانس بستری را برای محققان، سیاست‌گذاران و فعالان فراهم کرد تا در مورد مفهوم چندوجهی پسااسلام‌گرایی گفتگو کنند. کنفرانس ابعاد مختلف این روند نوظهور، از جمله مبانی مفهومی، پیامدهای اجتماعی-سیاسی و چارچوب‌های سیاستگذاری را بررسی کرد. بحث‌ها با مشارکت فعال محققان، سیاست‌گذاران و فعالانی که پرسش‌های ارزشمندی را به اعضای پنل‌ها مطرح کردند، به پیش رفت.
کنفرانس «پسااسلام‌گرایی: روندهای مفهومی، اجتماعی، سیاسی و چارچوب سیاستگذاری» به چهار پنل تقسیم شد که هر کدام به یک موضوع خاص در مورد پسااسلام‌گرایی پرداختند: پنل اول بر تعریف و درک پسااسلام‌گرایی، متمایز کردن آن از مفاهیم دیگر، متمرکز بود؛ پنل دوم روندهای اجتماعی-سیاسی مرتبط با پسااسلام‌گرایی را هم در زمینه‌های حاشیه‌ای و هم اصلی بررسی کرد؛ پنل سوم به رابطه بین دولت اسلامی و پسااسلام‌گرایی و همچنین پتانسیل بازآفرینی دولت و سیاست پرداخت؛ و پنل چهارم پیامدهای هنجاری و استراتژیک پسااسلام‌گرایی، از جمله مبانی اخلاقی و پاسخ‌های سیاستی آن را مورد بحث قرار داد.
از جمله مشارکت‌های قابل توجه در این کنفرانس می‌توان به سخنرانی افتتاحیه ژنرال اچ. آر. مک‌مستر، گفتگوی ناهار با پروفسور شیرین هانتر و سخنان پایانی پروفسور بنجامین هاپکینز اشاره کرد.
جنرال اچ. آر. مک‌مستر، مشاور امنیت ملی سابق ایالات متحده، در سخنرانی خود بر ضرورت تضعیف طالبان و توانمندسازی مردم افغانستان تأکید کرد. به باور وی، کمک‌های نادرست و استراتژی‌های ناقص ایالات متحده که نتوانستند واقعیت‌های افغانستان را درک کنند، به تقویت غیرمستقیم طالبان منجر شده است. مک‌مستر مذاکرات صلح دوحه را به دلیل تضعیف دولت افغانستان محکوم کرد و دولت ترامپ را به همدستی با طالبان متهم کرد که منجر به تصمیمات سیاستی شد که سقوط نیروهای امنیتی افغانستان را تسریع کرد. وی تمایز بین طالبان و سازمان‌های تروریستی مانند القاعده را مورد انتقاد قرار داد. مک‌مستر پایبندی دولت بایدن به توافق دوحه را که آن را سند تسلیم آمریکا خواند، مورد انتقاد قرار داد. مک‌مستر از طریق انتقاد خود، اشتباهات استراتژیک در سیاست ایالات متحده در قبال افغانستان را به طور جامع مورد تجزیه و تحلیل قرار داد.
پروفسور شیرین هانتر نیز بینش‌های ارزشمندی در مورد دیدگاه‌های استراتژیک، تاریخی و دانشگاهی در مورد پسااسلام‌گرایی ارایه داد.
در پایان، کنفرانس پسااسلام‌گرایی بستری را برای محققان، سیاست‌گذاران و فعالان فراهم کرد تا در مورد این پدیده پیچیده و در حال تکامل، بحث‌های عمیق و آگاهانه‌ای داشته باشند. این کنفرانس تنوع دیدگاه‌ها در جنبش پسااسلام‌گرایی را برجسته کرد و بینش‌هایی در مورد پیامدهای بالقوه آن برای آینده جهان اسلام و فراتر از آن ارائه داد.